In aanloop naar de Europese verkiezingen bevinden we ons als christendemocraten in een geweldige positie. Altijd al de bewoners van het politieke midden, waaruit we onze kracht hebben gehaald, zijn we vandaag de dag een laatste thuis voor redelijkheid op een continent dat onder politieke hoogspanning staat.

Wie op het linkse verhaal is uitgekeken, maar niet op barmhartig beleid, komt bij de EVP. Wie de rechtse tirades zat is, maar in eigen taal en cultuur gelooft komt bij de EVP. Onze fractie in de EU staat voor nuance en we voeden die.

Het probleem
Op één onderwerp blijft de nuance echter zoek: vergrijzing. We weten al jaren dat dit eraan komt en dat het een Europees probleem is. In de komende decennia zal het aantal ouderen in de EU toenemen, maar er zijn niet genoeg jonge mensen om hen te ondersteunen waardoor de verzorgingsstaat in huidige vorm zwaar onder druk komt te staan.

“We weten al jaren dat dit eraan komt en dat dat een Europees probleem is.”

Met een geboortecijfer van 1.46 (volgens Eurostat) is dit probleem ook niet aan het verdwijnen en een goede strategie ontbreekt. De (politieke) linkerzijde gelooft dat migratie alles op zal lossen, terwijl de rechterzijde naar de kans grijpt om strenger asielbeleid af te dwingen. Echter, genuanceerde oplossingen blijven zoek en het onderwerp wordt steeds meer taboe gemaakt.

Wat de politiek kan doen
Wij moeten een einde maken aan dat taboe, door dit onderwerp in het Europees Parlement aan te kaarten. Door het te behandelen met de ernst die het verdient; als een crisis die de samenlevingen binnen de EU dreigt te ontwrichten. We moeten niet aannemen dat mensen simpelweg geen kinderen meer willen krijgen, maar we moeten er ook niet vanuit gaan dat relatief eenvoudige oplossingen zoals een hogere kinderbijslag het probleem zullen doen verdwijnen. Als de huidige trend doorzet, staan we niet alleen voor de ineenstorting van de zorg, maar heeft dat ook gevolgen voor de gehele economie. Dit gevaar is vergelijkbaar met dat van klimaatverandering, hoewel klimaatverandering veel meer aandacht krijgt.

“Als de huidige trend doorzet, staan we niet alleen voor de ineenstorting van de zorg, maar waarschijnlijk ook voor het instorten van de gehele economie.”

De essentie
Investeren in werk en kinderopvang kan helpen, maar de vraag blijft of de politiek de wensen van mensen kan en moet veranderen. Desondanks moeten we het debat over geboortecijfers aangaan en dieper ingaan op de vraag wat er mis is met Europa. Waarom lijkt het nodig om Europa in stand te houden door steeds meer mensen van buitenaf aan te trekken?

Passief afwachten is geen optie meer. Mensen voelen dat er iets dreigt mis te gaan, en als leiders de problemen niet erkennen en serieus nemen, kunnen burgers hier niet adequaat op reageren. Dit leidt tot lukraak voorgestelde oplossingen en bedreigt de stabiliteit van de democratie. Het debat verandert dan in een kakofonie van willekeurige, en vaak extreme, ideeën.

De christendemocraten die na 6 juni het Europees Parlement in zullen komen, ongeacht hun nationale partij, moeten ons daarvoor bewaren.

Moos van Dorp is student filosofie aan de Rijksuniversiteit in Groningen en schrijft op dit moment zijn bachelorscriptie over taal-ethiek.