Als raadslid ben ik bijna dagelijks bezig met mensen en verenigingen. In deze bijdrage wil ik het daarom graag hebben over het thema ‘gespreide verantwoordelijk’, een klassieke christendemocratische grondslag. In een samenleving waarin dit centraal staat voelen mensen zich betrokken, ondersteunen en dragen ze zorg voor elkaar. En hoe kan dit nu beter dan via verenigingen? De overheid moet zich afvragen hoe verenigingen kunnen worden ondersteund, zeker nu de energieprijzen flink zijn gestegen. Het CDA, uiteraard, voorop.

Verenigingen
Bloeiende verenigingen zorgen voor gemeenschapszin. Zij moeten daarom de zekerheid hebben om door te kunnen gaan, zonder al te veel regeltjes die het de vrijwilligers alleen maar lastig maken. Wanneer verenigingen zekerheid hebben over hun toekomst blijft de motivatie bij al de vrijwilligers ook hoog. En dat is belangrijk: een bloeiend verenigingsleven draagt, onder meer, bij aan het tegengaan van eenzaamheid onder ouderen, maar zeker ook onder jonge mensen.

De landelijke CDA-fractie zou nog vaker het oor te luister moeten leggen bij lokale afdelingen.

Sportverenigingen bevorderen weer een gezondere leefstijl waardoor minder zorgkosten worden gemaakt. Kortom, kijkend naar de preventieve werking zijn verenigingen wat mij betreft van levensbelang voor onze dorpen en steden en het waard om voor te blijven knokken. Als CDA moeten we dus vol gas inzetten op bloeiende verenigingen!

Energiefonds
Middels een motie heeft de lokale fractie (CDA Noordwijk) het gemeentebestuur recent opgeroepen hen via het energiefonds bij te staan waar mogelijk. Door de gestegen energiekosten zouden veel verenigingen namelijk wel eens in de problemen kunnen komen waardoor het toekomstperspectief troebel wordt.

Opdracht
En zit daar nu juist geen opdracht voor de christendemocratie? Wat mij betreft is het voor christendemocraten vanzelfsprekend dat wij verenigingen alle ruimte bieden om gespreide verantwoordelijkheid mede vorm te geven. Ik zie nadrukkelijk de link met die andere belangrijke grondslag: rentmeesterschap in brede zin. Verenigingen zijn het waard om door te geven. Het in het leven roepen van een energiefonds voor verenigingen helpt om rentmeesterschap en gespreide verantwoordelijkheid in de praktijk te brengen. Ik heb er alle vertrouwen in dat de gemeenschappen in onze dorpen en steden hier ook prima toe in staat zijn, met een beetje hulp van de lokale overheid.

Vrijwilligers ervaren dit steeds meer als een drempel.

Oproep aan de landelijke fractie
De landelijke CDA-fractie zou vaker het oor te luister moeten leggen bij lokale afdelingen om zo een beeld te krijgen bij hoe men vanuit Den Haag wet- en regelgeving rondom verenigingen zodanig kan aanpassen dat vrijwilligerswerk niet leidt tot overbelasting. Nu blijkt administratieve rompslomp vaak een enorme uitdaging en vrijwilligers ervaren dit steeds meer als een drempel, terwijl meedraaien in een vereniging juist leuk zou moeten zijn. 

Vereniging Nederland
Gelukkig is Kamerlid Inge van Dijk hier voortvarend mee aan de slag gegaan met het initiatief ´Vereniging Nederland´. Toch gaat dit mij niet ver genoeg. Daarom zou ik de landelijke CDA-fractie op willen roepen om alle landelijke regeltjes en wetten rondom verenigingen scherp in kaart te brengen, hier vervolgens met een kapmes doorheen te gaan en het woud aan regeltjes te beperken.

Door de samenwerking tussen lokaal, provinciaal en landelijk CDA te intensiveren, gespreide verantwoordelijkheid en gemeenschapszin in het achterhoofd, ben ik ervan overtuigd dat we de samenleving een stukje beter kunnen maken. Uitgaan van de kracht van samen. Handjes uit de mouwen met elkaar en na afloop een drankje in de hand… Proost!

Sebastiaan Duivenvoorde is raadslid voor het CDA Noordwijk, Noordwijkerhout en De Zilk en docent geschiedenis en aardrijkskunde op het Fioretti College in Lisse.