Politiek – en bij uitstek christendemocratische politiek – begint bij de kracht en de noden van gemeenschappen. Wij geloven dat een samenleving drijft op de kracht van hechte gemeenschappen. Geen ‘zoek-het-zelf-maar-uit’ participatie, maar échte participatie.

Proactief
Het ondersteunen van gemeenschappen vanuit de overheid. Als overheid proactief de stap zetten naar de samenleving en haar gemeenschappen om mee te denken, te doen en te bouwen aan het land, de provincie en de gemeente. Wij bouwen onze economische agenda op de gemeenschapszin van een Rijnlands model. Als we niet alle heil van de overheid, noch van de markt verwachten, dan moeten we het wel hebben van gemeenschappen.

Het gemeentehuis uit
Maar wat en wie zijn die gemeenschappen? Kennen we ze wel? Staan we wel met ze in contact? Die vragen zijn nog niet zo eenvoudig te beantwoorden. En als je ze al kunt beantwoorden, zijn ze ook nog best lastig om vorm en inhoud aan te geven. Want in elke gemeenteraad van het land word je, als je niet oplet, bedolven onder de stukken van het college en zit je, voor je het weet, vooral te vergaderen in gemeentehuizen en stadhuizen.

Maar wat en wie zijn die gemeenschappen? Kennen we ze wel?

Nieuwe realiteit
In Rotterdam heeft het CDA 32 jaar op rij in het bestuur van de stad gezeten (1990-2022). Iets om met recht trots op te zijn. Maar dit speelde zich (helaas) wel af tegen de achtergrond van een steeds kleiner zetelaantal en (dus) het steeds vaker moeten staan voor het compromis en het steeds harder moeten werken als verantwoordelijke oliemannetjes om coalities in het zadel te houden. Het edele politieke handwerk, waar we als verantwoordelijke partij heel goed in zijn (en laat dat zo blijven!). Maar helaas moet in Rotterdam een conclusie van deze 32 jaar in ieder geval zijn dat we onze band met vele gemeenschappen in de stad deels verloren zijn.

Geloofsgemeenschappen
Sinds een paar maanden halen we de banden met geloofsgemeenschappen weer aan door het nieuw leven inblazen van het zogenaamde ‘Kerkepad’. Het is eigenlijk heel simpel: leden van ons hebben contacten met geloofsgemeenschappen in de stad (en dat zijn er veel in een stad met zo’n 170 nationaliteiten). Zij vragen de pastoor of voorganger van die gemeenschap of we een keer langs mogen komen bij een reguliere dienst.

Van de wijk, naar de raad, naar resultaat.

We zijn tot nu toe steeds van harte welkom. Met een klein clubje leden die het interessant vinden bezoeken we op die manier een dienst. We laten van tevoren weten dat we er zijn, proberen voor de dienst een praatje te maken met de pastoor of voorganger en meestal geeft de pastoor of voorganger aan het einde van de dienst aan alle aanwezigen nog aan dat wij er als CDA Rotterdam zijn. Soms mag ik dan als fractievoorzitter nog een klein woordje spreken.

Open en bescheiden
We stellen ons hierbij open en bescheiden op. Dus we stellen ons slechts voor en zeggen dat wij er, als vertegenwoordigers van alle Rotterdammers, zijn. Meestal zorgt dit al tijdens de dienst voor expliciete en oprechte verwelkoming en vrijwel altijd zorgt het na de dienst nog voor talloze gesprekken over actuele zorgen van mensen. Zorgen om de buurt, zorgen om de gemeenschap, zorgen om henzelf.

Ook al kunnen wij vanuit de gemeenteraad niet als tovenaars alles met een toverstokje ten goede keren, meestal nemen we veel concrete punten mee terug en hebben we weer mooie inbreng voor ons adagium: ‘van de wijk, naar de raad, naar resultaat.’

Tip!
Het is niet alleen bijster interessant, maar ook zeer effectief, om op deze manier in contact te treden met (geloofs)gemeenschappen. Veel beter dan het door worstelen van de vele collegevoorstellen en wettelijke kaders in de gemeenteraad.

Wie volgt?

René Segers-Hoogendoorn is raadslid in Rotterdam voor het CDA is daar recent uitgeroepen tot politicus van het jaar.